RUST OF ONRUST?
Voor velen is samen slapen iets heel romantisch en intiem. Voor anderen gaat dit gepaard met een weggetrokken deken, een snurkorkest of weer eens een onverwachte duw in de zij. Hierdoor ontstaat er dikwijls een verlangen naar een afzonderlijk bed voor een betere nachtrust.
Zo heeft een studie door de Universiteit van Pittsburg aangetoond dat vrouwen die overdag onrust in hun relatie ervaren ’s nachts onrustiger slapen. Bij mannen geldt het omgekeerde. Hoe onrustiger zij slapen des te vatbaarder zij zijn voor discussies binnen de relatie. Het gevaar bestaat dan dat het koppel in een vicieuze cirkel geraakt van verhoogde stress en een onrustige slaap.
HISTORISCHE ACHTERGROND
Samen slapen doen we al sinds mensenheugenis. Zo lezen we in het boek “At Day's Close: A History of Nighttime” van R. Ekirch dat in de Middeleeuwen de nacht werd gezien als de speeltijd voor de duivel. Daarnaast waren er inbrekers en brandstichters maar ook heksen en geesten. Figuren die zeer dikwijls en maar al te graag hetzij fysiek of in de gedachten van mensen kwamen rondhangen. Vandaar ook het oude gezegde, “The good people love the day and the bad the night.” Dit onveilige gevoel in combinatie met het feit dat men zichzelf tijdens de nacht heel kwetsbaar opstelt, was in die tijd voor velen een van de redenen om samen te gaan slapen.
Een tweede belangrijke oorzaak was van financiële aard. Het gemiddelde gezin had in de Vroegmoderne Tijd gewoonweg geen plaats voor aparte kamers. “Zelfs het vee verbleef onder hetzelfde dak, want er was geen andere infrastructuur beschikbaar en de dieren vormden bovendien een bron van warmte,” aldus Ekirch. Apart slapen werd toen gezien als luxe die niet aan iedereen besteed was.
GEVOEL VAN VERBONDENHEID
Vandaag de dag heeft de angst voor het donker plaatsgemaakt voor een andere sociale demon, de perceptie. “Niet in hetzelfde bed slapen, heeft vaak de perceptie dat je als koppel geen seks meer hebt of uit elkaar aan het groeien bent” zegt Lee Crespi in the Atlantic. Hierdoor geven we het niet graag toe, ook al bestaat er hoogstwaarschijnlijk een perfect logische verklaring voor.
Samen slapen geeft ons een gevoel van verbondenheid en intimiteit. Samen slapen kan het knuffelhormoon oxytocine verhogen en het stresshormoon cortisol verlagen. Oxyctone verhoogt volgens verscheidene studies o.a. het optimisme, vertrouwen en zelfvertrouwen op een natuurlijke manier. Cortisol zorgt er voor dat bij het ontwaken ons lichaam weer voldoende energie heeft om aan de dag te beginnen. Indien we ’s avonds een te hoog peil van cortisol hebben zal het inslapen moeilijker verlopen.
BETER SAMEN OF APART?
Wel, dat hangt ervan af. Er bestaat niet iets zoals een oplossing die voor iedereen van toepassing is. Elk koppel dient voor zichzelf uit te maken wat voor hun de beste oplossing is. Zij dienen een evenwicht te zoeken in hun persoonlijke slaap evenals in de tijd die ze samen doorbrengen om deze te kunnen optimaliseren.
Wanneer we samen onder de dons liggen, fluisterend en dichtbij elkaar, praten we sneller en openlijker met mekaar. Het huishouden, de kinderen, de collega’s, we maken plannen voor de volgende dag en zetten alles van de voorbije dag even samen op een rijtje. Omdat we sociale wezens zijn, willen we dit het allerliefst doen met de persoon om wie we het meest geven. We zoeken bevestiging dat we er niet alleen voorstaan.
De belangrijkste tijd voor intimiteit en verbondenheid is dan misschien ook het moment juist voor we indommelen. Even met zijn tweetjes alleen zonder alle afleiding van de drukke dag. Het speelt niet meteen zo’n belangrijke rol of we daarna nu samen of in aparte bedden slapen. Het allerbelangrijkste is om van dat momentje juist voor het slapen gaan te genieten, tot rust te komen en zeker niet over te slaan.
Je kan concluderen dat het grootste voordeel van samen slapen gecreëerd wordt in de tijd die er net aan vooraf gaat.
Al heeft apart slapen ook wel zijn voordelen ;-)
